Ο Ναός της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται βόρεια του Γριζάνου σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων, σε μια ωραία τοποθεσία γεμάτη βελανιδιές. Κοντά στην εκκλησία υπάρχει πηγή με καθαρό νερό και ένα παλιό πηγάδι για τις ανάγκες των ανθρώπων που κατοικούσαν στην γύρω περιοχή μέχρι την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881. Πιστεύεται ότι κτίστηκε πριν από το 1500μ.χ. από κατοίκους της πεδινής Θεσσαλίας οι οποίοι κατέφυγαν εκεί για να προστατευθούν από τον διωγμό των διάφορων κατακτητών. Ήταν Ενοριακός Ναός του Κτηνοτροφικού Οικισμού που δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή και είχε το όνομα του ομώνυμου Ναού, «οικισμός της Αγίας Παρασκευής». Αυτό φαίνεται και από τον Νάρθηκα (υπόστεγο) που έχει ο Ναός και από το δωμάτιο με τζάκι που είχε δίπλα στο υπόστεγο για τη διαμονή του ιερέα της ενορίας.
Σήμερα ο τόπος γύρω από την εκκλησία είναι ακατοίκητος και δεν υπάρχουν ίχνη στην περιοχή γιατί ο οικισμός ήταν κτηνοτροφικός και οι κάτοικοι έμεναν σε καλύβες φτιαγμένες από καλαμιές τις οποίες παλάμιζαν με λάσπη. Με το πέρασμα του χρόνου τα ίχνη χάθηκαν. Το 1542μ.χ. σε έγγραφο ανασύστασης της επισκοπής Γαρδικίου, αναφέρεται ο οικισμός της Αγίας Παρασκευής, ως οικισμός του Γριζάνου. Οι γέροντες του Γριζάνου ανέφεραν ότι οι κάτοικοι του Γριζάνου κάθε χρόνο, στις 26 Ιουλίου πανηγύριζαν μαζί με τους κατοίκους της Αγίας Παρασκευής και την παραμονή κοιμόταν στην εκκλησία. Στον χώρο της εκκλησίας γινόταν πολλές εκδηλώσεις και συναθροίσεις για διάφορα καθημερινά θέματα. Στις μέρες μας διατηρείται η συνήθεια στις 26 Ιουλίου, να πανηγυρίζει η Αγία Παρασκευή και οι Γριζανίτες να εκκλησιάζονται εκεί όπως παλιά.