Το Ζάρκο είναι γεμάτο ιστορίες! Ιστορίες ανθρώπων που έζησαν για κάποια χρόνια στο στρατόπεδο του χωριού μας, ήπιαν καφέδες και έφαγαν στα μαγαζιά της πλατείας μας, μιας πλατείας κι ενός χωριού που κάποτε έσφυζε από ζωή, που πλημμύριζε από τα γέλια και τις φωνές μικρών και μεγάλων. Μια τέτοια ιστορία από τη ζωή του στρατοπέδου είναι και η ιστορία του φαντάρου που σμίλεψε το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη, το οποίο δεσπόζει στο χώρο του άλλοτε γεμάτου ζωή στρατοπέδου.
Το μνημείο φιλοτεχνήθηκε, σύμφωνα με μαρτυρίες Ζαρκινών, τη δεκαετία του ’50, συγκεκριμένα γύρω στο 1953. Θυμάμαι τη μητέρα μου να μας αφηγείται, όταν ήταν μικρή κοπέλα, μαζί με τη φίλη της και αδερφή του πατέρα μου Ελένη, ότι πήγαιναν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και παρακολουθούσαν το φαντάρο την ώρα της εγασίας του! Δεν ήταν οι μόνες! Ολα τα παιδιά και οι νέοι του χωριού πήγαιναν στο χώρο του νεκροταφείου, μιλούσαν και θαύμαζαν το νεαρό που σκάλιζε το άψυχο υλικό, δίνοντάς του τη μορφή του άλλου φαντάρου, που είχε αναλάβει το ρόλο του μοντέλου!
Πριν από χρόνια ο καλλιτέχνης φαντάρος πέρασε από το χωριό και άφησε ένα φάκελο στον Σωτήρη, στο “εξοχικό” (καφενείο και ταβερνα του χωριού) για τις τότε αρχές του τόπου. Σήμερα, το μνημείο στέκει αγέρωχο ανάμεσα στα ερείπια του στρατώνα, διατρανώνοντας τη μοναξιά του και την εγκατάλειψη.