Η απέραντη θεσσαλική πεδιάδα που πλούσια αρδεύει ο Πηνειός και οι παραπόταμοι του, τριγυρισμένη από ψηλά βουνά, αποτέλεσε από πολύ νωρίς έναν ιδανικό χώρο για να αναπτυχθούν σπουδαίοι οικισμοί.

Οι πρώτες μόνιμες εγκαταστάσεις εμφανίστηκαν στις αρχές της 7ης χιλιετίας π.Χ. και από τότε σταδιακά παρατηρείται η ίδρυση νέων μικρών και μεσαίων οικισμών, γεγονός που υπαινίσσεται ότι διαμορφώθηκαν πλέον καλύτερες συνθήκες διαβίωσης που προέκυψαν μετά από την οικονομική αλλαγή των προϊστορικών κοινοτήτων.

Ο δήμος Φαρκαδόνας διαθέτει σημαντική πολιτιστική κληρονομιά, μέσα από τις δικές του καλά διατηρημένες παραδόσεις και τα ιστορικά μνημεία από τις αρχαίες πόλεις της προϊστορικής, της μυκηναϊκής και της βυζαντινής περιόδου.

Βασικό ρόλο στην διατήρηση αυτής της κληρονομιάς ανά τον χρόνο έπαιξαν οι κατά κοινότητα οργανωμένοι πολιτιστικοί σύλλογοι, ο δήμος Φαρκαδόνας με τις εκδηλώσεις και την συνεχή βοήθεια του προς όλους αλλά και μεμονωμένα πρόσωπα που με περίσσιο μεράκι αποτέλεσαν τους μπροστάρηδες αυτών των προσπαθειών.

Παράδοση είναι η μεταβίβαση – παραχώρηση ενός εθίμου ή ενός ήθους σε κάποιον ή σε κάποιους μεταγενέστερους (απογόνους). Αναμφίβολα τα ήθη και τα έθιμα ενός λαού αποτελούν τα γνωρίσματα που συνθέτουν την φυσιογνωμία του τόπου του,  αποτελούν τις ρίζες του και γενικά την ιστορία του.

Η ευρύτερη περιοχή της Φαρκαδόνας χαρακτηρίζεται από τον πλούτο της παράδοσης, μεγάλο μέρος της οποίας καταλαμβάνουν τα ήθη και τα έθιμα. Περιγραμματικά η παράδοση μπορεί να είναι πνευματική, πολιτιστική, κοινωνική, λαϊκή, επιστημονική, οικογενειακή, εθνική, αισθητική, θρησκευτική ή ιστορική.