Η συνοριακή γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Θεσσαλία διαμορφώθηκε με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881. Τότε, κατά μήκος των νέων συνόρων κτίστηκαν πολλά φυλάκια. Συνολικά, ο αριθμός τους ήταν γύρω στα 300. Τα περισσότερα από αυτά τα φυλάκια ήταν σαν μικρά κάστρα. Ιδίως τα τουρκικά ήταν πιο καλοχτισμένα και είχαν πολυγωνικούς πύργους και πολεμίστρες ενώ τα ελληνικά είχαν πιο λιτή κατασκευή αλλά είχαν και αυτά πύργους (ορθογωνικούς).
Θέση και χρόνος κατασκευής του Λόχου
Κτίστηκε μετά την αλλαγή των συνόρων του 1897. Μέχρι το 1897 υπήρχε ελληνικό φυλάκιο μέσα στο γειτονικό Βυζαντινό Κάστρο του Γριζάνου. Το 1897 τα σύνορα υποχώρησαν νότια (στα όρια του κίτρινου χρώματος). Έτσι μετά το 1897, το Βυζαντινό κάστρο πέρασε στους Τούρκους, οπότε χτίστηκε το εν λόγω οχυρό από την Ελληνική πλευρά.
Λειτουργία του Λόχου
Το οχυρό ή ο Λόχος όπως αποκαλείται σήμερα, ήταν μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα καθώς ήταν διοικητήριο και έδρα λόχου. Φιλοξενούσε τη Διοίκηση των Ελληνικών Φυλακίων του τομέα της περιοχής του Γριζάνου.
Eίχε την ευθύνη φύλαξης και ελέγχου των ακόλουθων φυλακίων:
1. το φυλάκιο (111) στα σύνορα των Κοινοτήτων, Διασέλου, Μεγάλου Ελευθεροχωρίου και Γριζάνου,
2. το φυλάκιο της Παραμύδας,
3. το Φυλάκιο του Προφήτη Ηλία,
4. το φυλάκιο του βλάχικου και του Ελληνικού Τελωνειακού Σταθμού.
Το κτίσμα είναι κτισμένο συμμετρικά, σχεδόν τετραγωνισμένο, με δύο ορθογωνικούς πύργους στην πάνω δεξιά και στην κάτω αριστερή πλευρά του. Η είσοδος είναι από τη δυτική πλευρά (όψη Α) και στο εσωτερικό του διαμορφώνεται ενιαίος εσωτερικός αύλειος χώρος, συνολικού εμβαδού 100,00 τ.μ. Η αρχιτεκτονική και εδώ ακολουθεί ένα συντηρητικό πλαίσιο , με ατολμία για μεγάλα ανοίγματα. Χαρακτηριστικό και εδώ είναι είναι τα αψιδωτά πρόπυλα της εισόδου ,οι καμάρες στα πρέκια και οι λαξευτές τοιχοποιίες.
